در 8 شوال سال 1344 ه.ق قبور ائمه (ع) و نیز قبر حضرت حمزه سیدالشهداء در احد به دست وهابین تخریب شد. وهابیون در سال 1343 در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب (پدربزرگ پیغمبر)، ابوطالب ( عموی پیغمبر) خدیجه (همسر گرامی ایشان) ، و زادگاه پیامبر (ص) و حضرت فاطمه زهرا (س) را با خاک یکسان کرند. در جده نیز قبر حوا و دیگر قبور را نیز تخریب کردند. در مدینه گنبد منور نبوی را به توپ بستند ولی از ترس مسلمانان قبر شریف را تخریب نکردند. در شوال 1343 با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (ع) اشیاء نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند. در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهر را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را غارت کردند و قریب به 7000 نفر از علماء، فضلاء و سادات و مردم را کشتند . سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدندو شکست خورده برگشتند.
یاد صحبت های آقای پناهیان افتادم که می گفت استعمار می خواست به دست وهابیت ریشه اسلام رو از بن بکنه یعنی در نظر داشتند که تمام آثار و ظواهر اسلامی رو نابود کنند. یعنی تو مراحل بعدی مسجدالحرام و قرآن و ... اما اتفاقاتی که بعدا رخ داد اونا رو به شکست وادار کرده و طوری شده که اونایی که می خواستند از قرآن چیزی نمونه خودشون الان دارند تند و تند قرآن چاپ می کنند.
اما این جسارت قطعا بی پاسخ نخواهد ماند و باید توجه کنیم که اگر ما این واقعه رو به دست فراموشی بسپاریم دشمن بیش از پیش جسور شده و قدمی به پیش خواهد آمد.
به امید روزی که دوباره گنبد و بارگاهی مناسب آن امامان عزیز بسازیم و زمین از لوث وجود وهابیت ملعون پاک شود.
أین المنتقم ...
بازدیدهای امروز: 5 بازدید
صفحه اصلی
