بسم الله
اما موضوعی که چند وقته ذهنم رو به خودش مشغول کرده " مهجوریت قرآن" بین ما بچه شیعه هاست. که دستاویزی هم شده برای این سعودی ها که می گویند شما مسلمان نیستید و به دلیل تسلط کم ما بر آیات قرآن -و حتی گاهی عدم تسلط- ما قادر به پاسخگویی نیستیم. به راستی چرا اینگونه است؟ آخر ما به عنوان یک مسلمان نباید کتاب آسمانی مان را بخوانیم، آن را بفهمیم و به دستورات آن عمل کنیم؟ پس چگونه مسلمانی هستیم؟ اصلا چطور خود را مسلمان حساب می کنیم؟!
می دانم شاید به دلیل اینکه عربی ما ضعیف است باعث شده کم قرآن بخوانیم ولی خوب لااقل خود را از خواندن معانی آن محروم نکنیم. در آن تعمق کنیم ، آن را بفهمیم و به آن عمل کنیم و فراتر از آن برای اینکه قرآن را بفهمیم عربی را بیاموزیم. هر چیزی بهایی دارد و اگر محبوبمان با زبان دیگری برای ما چیزی بنویسد آیا ارزشش را ندارد برای اینکه کلام محبوب را درک کنیم زبان آن را بیاموزیم....
الحمدلله الان راه های مختلفی برای این کار وجود دارد انواع سی دی ها و کتاب های آموزشی مختلف. در ضمن بعضی از کتب هم یک سری لغاتی که بیشتر در قرآن به کار رفته را جمع آوری کرده که با یاد گرفتن آنها می توانیم حداقل معنای تحت الفظی آن را بفهمیم. تعداد این لغات هم زیاد نیست و با کمی وقت گذاشتن می توان آنها را فرا گرفت.
در آخر آدرس زیر را براتون می گذارم که با مراجعه به اون می توانید به صورت های مختلف در طرح های ختم قرآن که همه مسلمانان جهان در آن شرکت دارند، سهیم بشوید.
http://www.ghorany.com  وب سایت ختم قرآن مجید
راستی چند تا از کتاب های علی صفایی حائری (عین.صاد) هم در زمینه آشنایی با قرآن خیلی مفیدند. پیشنهاد می کنم به اونها هم سری بزنید. مثل : صراط و... 
ان شاء الله روزی فرا برسد که همه قرآن را به نحو احسن در زندگی خود جاری و ساری کنند.
ما را از دعای خیرتان بی نصیب نفرمایید.
                                                                                                                                                    یا علی

...این مطلب رو خیلی وقت پیش نوشتم ولی فرصت نشده بود بفرستمش رو وبلاگ، به همین خاطر قبلا از کمی قدیمی بودن آن پوزش می طلبم: -حال کردین چقدر لفظ قلم صحبت کردم!-

چند هفته پیش نمایشگاهی در محل مصلای تهران به نام "نمایشگاه رسانه های دیجیتال" برپا شد. نمایشگاهی که شاید خیلی دیر ولی بالاخره برپا شد. بالاخره ترکش های عصر ارتباطات و اطلاعات باعث شد ماهم دست به کار بشیم تا از قافله خیلی عقب نمونیم!
این نمایشگاه حاوی نکات و پیام های بسیاری بود که می خواهم به زعم خودم به یکی از این نکات بپردازم.
در چند دهه اخیررشد علم صورت تصاعدی به خودش گرفته و باعث شده وسایل ، ابزار و فن آوری های نوینی پا به عرصه وجود بذارند که شاید به جرات بتوان گفت در دنیای امروز زندگی بدون اونها اگر محال نباشه خیلی سخت خواهد بود. تا اینجای قضیه قابل تحمله و شاید به نظر خیلی ها خیلی هم مفید باشه ولی یه نکته ای اینجا فراموش شده و اون اینه که معمولا این وسایل چون در منطقه ای با فرهنگ و آداب خاص خودش طراحی و ساخته شده مطابق با ویژگی های اونجا ساخته می شه. به عبارت ساده تر هر وسیله ای یه فرهنگی هم داره که متاسفانه در کشورما با ورود اینگونه وسایل نه تنها فرهنگ استفاده از اون وسیله تولید و بومی سازی نمی شه که حتی فرهنگ غیربومی اون هم وارد نمی شه ، بلکه ابزاری وارد می شه که در اغلب اوقات باعث دگرگونی در روابط اجتماعی فرهنگی و حتی اعتقادی و دینی ما می شود.
اما ربط این مساله با نمایشگاه فوق الذکر چیه؟ شاید این نمایشگاه نکات مثبت زیادی داشت ولی مشاهده یه مساله ای توی نمایشگاه خیلی آزاردهنده بود. نمایشگاه غرفه ها و بخش های مختلفی داشت: فرهنگی، علمی، درسی، مذهبی و ... که هر کدام هم به تناسب خودش بازدید کننده هایی داشت ولی متاسفانه -به نظر بنده- بخش بازی های رایانه ای با اینکه دو سه تا غرفه هم بیشتر نداشت ولی به قدری شلوغ بود که باور کنید جای سوزن انداختن هم نبود!!!!
این مساله این نکته رو می رسونه که گرچه شاید امروز تو خونه همه ما یه رایانه شخصی پیدا بشه ولی همونطوری که گفتم فرهنگ استفاده صحیح از اون هنوز که هنوزه ایجاد نشده است. یعنی اکثر استفاده ما ایرانی ها - به استناد ضرب المثل "مشت نمونه خروار است"- از رایانه برای سرگرمی و تفریح استفاده می کنند. تا اینجای ماجرا رو هم اگر بازی های مناسب و خوبی موجود بود می شد زیرسبیلی رد کرد ولی اوج قضیه اونجایی مشخص می شه که یه نگاهی به آمارهایی که از بازی های رایانه ای داده می شود بیفکنیم. ترویج خشونت، اعمال غیر اخلاقی ، و بسیاری امور که با فرهنگ و عقاید ما بیگانه اند از دستاوردهای این یازی ها هستند.
 به نظر می رسد که ما به راحتی مورد هجوم این بازی ها قرار گرفته ایم و خواسته و ناخواسته خود را در معرض تبلیغات بر ضد فرهنگ ریا، دین و عقایدمان قرار داده ایم.
نمی دونم مقصر کیه و اصلا دنبالش هم نیستم ولی به نظرم این نکته نیاز به فرهنگ سازی بلندمدت داره و برای کشوری در حال توسعه مثل ما که اکثر جمعیتش را جوانان تشکیل می دهند و در پی کسب مدارج علمی و فن آوری است و و در مسیر ایجاد جامعه ای اسلامی و مذهبی این نکته بسیار مهم می نماید.
امیدوارم علاوه بر مسئولین امر که ان شاء الله به این تکته توجه دارند! خودمان هم مراقب باشیم تا ناخواسته آب در آسیاب دشمن نریزیم.
                                                                                                                                         یاعلی التماس دعا